علی فتاحی بافقی؛ عباس محمودزاده پورناکی؛ سید حسن حجازیان
چکیده
گونه‌های مختلف گیاه اسطوخودوس در پزشکی سنتی ایران کاربردهای گوناگونی ازجمله در درمان خون گرفتگی عروق مغزی، بیماریهای مرتبط با دستگاه عصبی و روماتیسم دارند. در این پژوهش اثر سرکوب‌کنندگی دستگاه ایمنی آن در موش کوچک و سفید آزمایشگاهی نژاد BALB/c مبتلا به سالک مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور سرشاخه‌های گلدار اسطوخودوس (Lavandula spica ...
بیشتر
گونه‌های مختلف گیاه اسطوخودوس در پزشکی سنتی ایران کاربردهای گوناگونی ازجمله در درمان خون گرفتگی عروق مغزی، بیماریهای مرتبط با دستگاه عصبی و روماتیسم دارند. در این پژوهش اثر سرکوب‌کنندگی دستگاه ایمنی آن در موش کوچک و سفید آزمایشگاهی نژاد BALB/c مبتلا به سالک مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور سرشاخه‌های گلدار اسطوخودوس (Lavandula spica L.) تهیه و آسیاب شد. بعد در اتانول 80% قرار گرفت و ارلن محتوی آن بر روی چرخاننده مغناطیسی (Stirrer) با مگنت و در دمای اتاق به مدت 24 ساعت قرار داده و بعد صاف شد. محلول صاف شده در شرایط استریل در پایه پماد در غلظت‌های 40، 60 و80 درصد تهیه و تا زمان استفاده در یخچال نگهداری شد. همزمان 40 سر موش کوچک و سفید آزمایشی نژاد BALB/c با انگل لیشمانیا عامل سالک روستایی سویه Leishmania (L) major [MRHo/IR/75/ER] عفونی شد و در چهار گروه شاهد، دریافت‌کننده غلظت‌های 40، 60 و 80 درصد عصاره اسطوخودوس مجزا شدند. استعمال عصاره اسطوخودوس بلافاصله پس از آغاز زخم سالک به‌طور یک روز در میان انجام و همچنین پایش اندازه وزن و قطر زخم سالک در موش‌های گروههای چهارگانه با استفاده از ترازو و کولیس ورنیه به‌طور هفتگی انجام و این کار تا مرگ آخرین موش از گروه شاهد انجام شد. میانگین و اندازه وزن موش دریافت‌کننده عصاره‌های 40 و 60 درصد اسطوخودوس با میانگین اندازه وزن موش‌های گروه شاهد اختلاف معنی‌دار نشان دادند (P=0.000). ولی میانگین اندازه وزن موش‌های دریافت‌کننده عصاره 80 درصد اسطوخودوس با میانگین اندازه وزن موش‌های گروه شاهد اختلاف معنی‌دار نشان نداد (P>0.05). میانگین اندازه قطر زخم موش‌های دریافت‌کننده عصاره‌های 40 و 60 درصد اسطوخودوس با میانگین اندازه قطر زخم موش‌های گروه شاهد اختلاف معنی‌دار نشان دادند. ولی میانگین اندازه قطر زخم موش‌های دریافت‌کننده عصاره 80 درصد اسطوخودوس با میانگین اندازه قطر زخم موش‌های گروه شاهد اختلاف معنی‌دار نشان نداد (P>0.05). استعمال عصاره اسطوخودوس روند کاهش وزن حیوان را سرعت بخشید و هر چه غلظت عصاره بیشتر می‌شد این سرعت در کاهش وزن و افزایش اندازه قطر زخم حیوان نیز بیشتر می‌شد، ولی افزایش غلظت بالای 80 درصد دیگر افزایش محسوسی در سرعت کاهش وزن و افزایش اندازه قطر زخم نداشت. در مجموع در مقایسه با موش‌های گروه شاهد روند تلف شدن سوری با کاهش وزن و افزایش قطر زخم در موش‌های دریافت‌کننده عصاره اسطوخودوس محسوس و معنی‌دار بود. افزون بر آن که مرگ موش‌های گروههای دریافت‌کننده عصاره اسطوخودوس سریعتر از موش‌های گروه شاهد، زخم‌ها بزرگ و با نکروز شدیدتر بود.
سیدحسن حجازیان؛ علی فتاحی بافقی؛ سیدمجید مهدوی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، ، صفحه 104-112
چکیده
یکی از اهداف تحقیقات بیولوژیکی یافتن موادی جهت کاهش و تسکین درد می‌باشد که به‌وسیله بیماریهای مختلف بروز می‌کند. در این راستا استفاده از گیاهان دارویی اهمیت دارد. گیاه زنیان (Carum copticum (L.) C. B. Clarke) که در طب سنتی ایران به عنوان یک ماده تسکین دهنده معرفی شده، در کنترل دردهای با منشأ عصبی و سر درد استفاده می‌شود. مطالعه حاضر تحقیقی است که ...
بیشتر
یکی از اهداف تحقیقات بیولوژیکی یافتن موادی جهت کاهش و تسکین درد می‌باشد که به‌وسیله بیماریهای مختلف بروز می‌کند. در این راستا استفاده از گیاهان دارویی اهمیت دارد. گیاه زنیان (Carum copticum (L.) C. B. Clarke) که در طب سنتی ایران به عنوان یک ماده تسکین دهنده معرفی شده، در کنترل دردهای با منشأ عصبی و سر درد استفاده می‌شود. مطالعه حاضر تحقیقی است که با استفاده از تست فرمالین بر روی اثر ضد دردی بخش غیر روغنی میوه گیاه زنیان صورت گرفته و با بخش روغنی آن مقایسه شده است. در این بررسی آزمون فرمالین به عنوان یک آزمون استاندارد ایجاد کننده درد مورد استفاده قرار گرفت و اثر ضد دردی آن با تزریق داخل صفاقی بخش غیر روغنی عصاره زنیان با غلظت 20 میلیلیتر/کیلوگرم به مدت یک ساعت بررسی شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان میدهد که بخش آبی زنیان بر درد ناشی از فرمالین در یک ساعت اثری نداشته و در مقایسه با گروه کنترل معنی‌دار نمیباشد (P>0.05). بنابراین با توجه به اثر ضد دردی اسیدهای چرب ضروری که در بخش روغنی و عصاره تام وجود دارد، عدم وجود اثر ضد دردی در این بخش از عصاره ممکن است ناشی از فقدان روغن در آن باشد.
