مونسه حمیدی؛ شعبان رحیمی؛ ناهید مژگانی
چکیده
در این مطالعه اثر پروبیوتیک، عصاره پودری آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) و شیرینبیان (Glycyrrhiza glabra L.) بر عملکرد، پارامترهای بیوشیمیایی خون، پاسخ ایمنی و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی بررسی شد. تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 14 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 42 روز روی بستر پرورش داده شدند. تیمارهای ...
بیشتر
در این مطالعه اثر پروبیوتیک، عصاره پودری آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) و شیرینبیان (Glycyrrhiza glabra L.) بر عملکرد، پارامترهای بیوشیمیایی خون، پاسخ ایمنی و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی بررسی شد. تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 14 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 42 روز روی بستر پرورش داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه + پروبیوتیک هایپروزیم، 2) جیره پایه + باکتوسل، 3) جیره پایه + پروفیت (آویشن + هایپروزیم+ شیرینبیان)، 4) جیره پایه + فیتوبیوتیک (آویشن + شیرینبیان)، 5) شاهد و 6) جیره پایه + آنتیبیوتیک تتراسایکلین بود، که از یک روزگی در اختیار جوجهها قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دوره پایانی پرورش، کمترین ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر افزودن پروبیوتیک هایپروزیم به جیره پایه جوجههای گوشتی قرار داشت (0.05≥P). تیمارهای آزمایشی در مقایسه با تیمار شاهد مصرف خوراک پایینتری داشتند که کمترین مصرف خوراک تحت تأثیر تیمار 1 بود (0.05≥P). بالاترین وزن نسبی بورس تحت تأثیر افزودن آنتیبیوتیک به جیره پایه جوجههای گوشتی بود که به لحاظ آماری اختلاف آن با تیمار 3 معنیدار بود (0.05≥P). کمترین غلظت سرمی کلسترول در مقایسه با تیمار شاهد را تیمار حاصل از افزودن باکتوسل به جیره پایه جوجههای گوشتی داشت (0.05≥P). افزودن هایپروزیم به جیره پایه جوجههای گوشتی منجر به افزایش میزان پروتئین تام و تریگلیسرید شد (0.05≥P). تیمارهای 1، 3 و 4 در مقایسه با تیمار شاهد منجر به افزایش غلظت سرمی گلوبولین شدند (0.05≥P). بالاترین تیتر آنتیبادی علیه چالش گلبولهای قرمز گوسفندی (SRBC) تحت تأثیر تیمار ناشی از افزودن باکتوسل به جیره پایه جوجههای گوشتی بود (0.05≥P). در پایان میتوان بیان کرد که استفاده از منابعی مانند هایپروزیم (732 گرم در تن) و فیتوبیوتیک میتوانند بهعنوان جایگزین آنتیبیوتیکهای محرک رشد در پرورش جوجههای گوشتی معرفی شوند.
کریم چعب؛ شعبان رحیمی؛ پژواک خاکی
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتیبیوتیک بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. گروههای آزمایشی شامل: گروه اول کنترل منفی (غیرآلوده)، گروه دوم کنترل مثبت (آلوده)، گروههای سوم، چهارم و پنجم بهترتیب شامل عصارههای گیاهی آویشن، سیر و بومادران (هر یک به میزان 1/0% در طول دوره)، گروه ششم اسید آلی (Selko-pH به میزان ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتیبیوتیک بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. گروههای آزمایشی شامل: گروه اول کنترل منفی (غیرآلوده)، گروه دوم کنترل مثبت (آلوده)، گروههای سوم، چهارم و پنجم بهترتیب شامل عصارههای گیاهی آویشن، سیر و بومادران (هر یک به میزان 1/0% در طول دوره)، گروه ششم اسید آلی (Selko-pH به میزان 1/0%، در دو هفته اول بهصورت 24 ساعت و در ادامه دوره 8-7 ساعت در روز) در آب آشامیدنی و گروه هفتم آنتیبیوتیک (اکسی تتراسایکلین به میزان 100 گرم در تن) بودند. در روز 21 تمام گروهها بجز کنترل منفی با باکتری کمپیلو باکتر ژژونی چالش (1 میلیلیتر) داده شدند. نتایج در 42 روزگی نشان داد که بالاترین عیار آنتیبادی علیه گلبولهای قرمز خون گوسفند مربوط به تیمار اسید آلی بود که نسبت به تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشت (P<0.05). البته تیمارها بر روی ترکیبهای بیوشیمیایی خون تأثیر معنیداری گذاشتند (P<0.05)، بهطوری که تیمار آویشن باعث کاهش کلسترول سرم و تیمار سیر نیز کمترین میزان تریگلیسرید را نشان داد که از لحاظ آماری با تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشتند (P<0.05). تیمارها تأثیر معنیداری بر مورفولوژی روده داشتند، بهطوری که بالاترین ارتفاع پرز و بیشترین عمق کریپتها بهترتیب در تیمارهای سیر و آویشن مشاهده شد که از لحاظ آماری با تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشت (P<0.05). همچنین تیمارها بر موضعی شدن باکتری کمپیلو باکتر ژژونی تأثیر معنیداری داشتند (P<0.05)، بهطوری که کمترین جمعیت کلونی این باکتری در تیمار آنتیبیوتیک مشاهده شد و تیمار بومادران نیز باکتری را نسبت به تیمار شاهد بهصورت معنیداری کاهش داد.
مینو میرزاوند؛ شعبان رحیمی؛ محمدعلی سحری
چکیده
آنتیبیوتیکها اثر مثبتی بر عملکرد جوجههای گوشتی دارند، اما احتمالاً دارای اثرات منفی مانند ایجاد مقاومتهای میکروبی در انسان و دام میشوند. یکی از جایگزینهای آنتیبیوتیک بهعنوان محرک رشد، گیاهان دارویی هستند. به همین منظور برای بررسی اثرات گیاهان دارویی (نعناع، جعفری، شوید، گشنیز، سیر و ریحان) با آنتیبیوتیک آزمایشی با ...
بیشتر
آنتیبیوتیکها اثر مثبتی بر عملکرد جوجههای گوشتی دارند، اما احتمالاً دارای اثرات منفی مانند ایجاد مقاومتهای میکروبی در انسان و دام میشوند. یکی از جایگزینهای آنتیبیوتیک بهعنوان محرک رشد، گیاهان دارویی هستند. به همین منظور برای بررسی اثرات گیاهان دارویی (نعناع، جعفری، شوید، گشنیز، سیر و ریحان) با آنتیبیوتیک آزمایشی با 480 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه رأس 308 در قالب 8 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار شامل 20 پرنده) اجرا شد. تیمارها شامل گروه شاهد (جیره پایه بدون هیچگونه افزودنی)، تیمار گیاهان دارویی و معطر بهترتیب: نعناع، جعفری، شوید، گشنیز، سیر و ریحان هر کدام به میزان 5/1% و تیمار آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین به میزان ppm15 بود. وزن زنده، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی، فاکتورهای خونی، سیستم ایمنی و طعم گوشت در پایان دوره مورد اندازهگیری و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که ویرجینیامایسین وزن بدن و خوراک مصرفی را در کل دوره تحت تأثیر قرار داد (05/0>p)، در حالیکه ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<p). کمترین میزان کلسترول و LDL سرم در تیمار سیر مشاهده شد (05/0>p). کمترین میزان اسید اوریک خون مربوط به تیمار جعفری بود (05/0>p). عیار آنتیبادی علیه گلبول قرمز گوسفند در پاسخ ثانویه در سیر و شوید بیشترین بود (05/0>p)، البته عیار آنتیبادی علیه ویروس واکسن نیوکاسل تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<p). نسبت هتروفیل به لنفوسیت در سیر کمترین و در کنترل بیشترین بود (05/0>p). وزن نسبی بورس و طحال بهعنوان دو ارگان لنفوئیدی بین تیمارها اندازهگیری شد، که تفاوت معنیداری نداشت (05/0<p). ارتفاع پرز روده در هیچیک از قسمتهای روده معنیدار نبود (05/0<p). نسبت ارتفاع پرز روده به عمق کریپت و نسبت ارتفاع پرز به عرض آن معنیدار بود (05/0>p). بنابراین نتیجهگیری میشود که گشنیز و نعناع بیشترین تأثیر را بر رنگ، طعم، بافت و پذیرش کلی گوشت مرغ داشته (05/0>p) و میتوان از آنها بهعنوان افزودنی غذایی در جیره طیور استفاده کرد.
بهنام کریمی؛ شعبان رحیمی؛ محمدامیر کریمی ترشیزی
چکیده
این مطالعه بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی بر سیستم ایمنی و لیپیدهای سرم جوجههای گوشتی انجام شد. در این آزمایش 480 قطعه جوجه خروس یک روزه راس 308 بهطورتصادفی به 8 گروه آزمایشی هر کدام با 3 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص داده شدند. جیره پایه (ذرت و سویا) با ppm15 ویرجینیامایسین (Virginiamycin) و هر کدام از عصارههای گیاهی اکالیپتوس (Eucalyptus ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی بر سیستم ایمنی و لیپیدهای سرم جوجههای گوشتی انجام شد. در این آزمایش 480 قطعه جوجه خروس یک روزه راس 308 بهطورتصادفی به 8 گروه آزمایشی هر کدام با 3 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص داده شدند. جیره پایه (ذرت و سویا) با ppm15 ویرجینیامایسین (Virginiamycin) و هر کدام از عصارههای گیاهی اکالیپتوس (Eucalyptus globulus L.)، بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla L.)، بومادران (Achillea millefolium L.)، زیره سیاه ایرانی (Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch.)، سیر (Allium sativum L.) و شیرینبیان (Glycyrrhiza glabra L.) به میزان 1/0% در آب آشامیدنی مورد استفاده قرار گرفت. در روز 41 پرورش جوجههای گوشتی از هر واحد آزمایشی 3 قطعه پرنده انتخاب شده و از آنها برای اندازهگیری کلسترول، تریگلیسرید، LDL و HDL سرم، خونگیری بعمل آمد. واکسن نیوکاسل نوبت دوم (لاسوتا) در سن 23 روزگی از طریق آب آشامیدنی به جوجهها داده شد و در روزهای 34 و 41 روزگی خونگیری برای تعیین تیتر نیوکاسل انجام شد. بالاترین تیتر آنتیبادی علیه پادتن نیوکاسل در گروه مصرفکننده بابونه مشاهده شد (05/0>p). بالاترین تیتر آنتیبادی علیه پادتن گلبول قرمز گوسفند در گروه مصرفکننده اکالیپتوس مشاهده گردید (05/0>p) و بالاترین میزان تریگلیسرید سرم در 42 روزگی در گروه ویرجینیامایسین مشاهده شد که تفاوت معنیداری با گروه شاهد نداشت (05/0>p). پایینترین سطح کلسترول سرم در گروه مصرفکننده سیر دیده شد (05/0>p) و کمترین سطح LDL در گروه مصرفکننده اکالیپتوس مشاهده گردید (05/0>p).
زریر تیموریزاده؛ شعبان رحیمی؛ محمدامیر کریمی ترشیزی؛ رضا امیدبیگی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی مقایسه عصارههای آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بهعنوان بهبود دهندههای رشد بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 480 قطعه جوجه یک روزه از سویه رأس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 6 تیمار (شامل عصارههای آویشن باغی، سرخارگل، سیر، مخلوط عصارهها ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی مقایسه عصارههای آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بهعنوان بهبود دهندههای رشد بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 480 قطعه جوجه یک روزه از سویه رأس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 6 تیمار (شامل عصارههای آویشن باغی، سرخارگل، سیر، مخلوط عصارهها با دوز 1/0 درصد، ویرجینیامایسین با دوز 15/0 درصد و گروه کنترل) و 4 تکرار و 20 جوجه در هر تکرار بهطور تصادفی بین قفسهها تقسیم گردید. در پایان آزمایش از هر تکرار 2 قطعه پرنده با وزنی نزدیک به میانگین وزنی تکرار انتخاب و جهت بررسی درصد لاشه (100 × وزن لاشه خالی/ وزن زنده پرنده)، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی، کشتار گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که در پایان هر دو مقطع 21 و 42 روزگی بیشترین و کمترین وزن بدن و افزایش وزن بدن بهترتیب مربوط به جوجههای تغذیه شده با جیره غذایی آنتیبیوتیک و سرخارگل بود. ویرجینیامایسین مصرف خوراک را افزایش داد، اما این اختلاف بجز با گروه سرخارگل با دیگر گروهها معنیدار نبود (05/0P>). در کل دورۀ پرورشی (42-1 روزگی) نیز کمترین و بیشترین ضریب تبدیل بهترتیب مربوط به تیمار آنتیبیوتیک و سرخارگل بود (05/0>P)، هر چند که در این دوره ضریب تبدیل در گروه آویشن باغی تفاوت معنیداری با گروه آنتیبیوتیک نشان نداد (05/0P>). درصد لاشه، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی بجز روده تفاوت معنیداری بین تیمارها نداشت. بهطوری که کمترین و بیشترین وزن روده بهترتیب متعلق به تیمارهای آنتیبیوتیک و کنترل بود.
زریر تیموریزاده؛ شعبان رحیمی؛ محمدامیر کریمی ترشیزی؛ رضا امیدبیگی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، ، صفحه 39-48
چکیده
این مطالعه به منظور مقایسه اثر سه نوع عصاره گیاهی و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بهعنوان بهبود دهندههای رشد مورد استفاده در صنعت طیور، بر جمعیت میکروفلور روده و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به گروههای جیره پایه (کنترل) و جیره پایه با ppm150 آنتیبیوتیک، 1/0 درصد عصاره آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، ...
بیشتر
این مطالعه به منظور مقایسه اثر سه نوع عصاره گیاهی و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بهعنوان بهبود دهندههای رشد مورد استفاده در صنعت طیور، بر جمعیت میکروفلور روده و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به گروههای جیره پایه (کنترل) و جیره پایه با ppm150 آنتیبیوتیک، 1/0 درصد عصاره آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و مخلوطی از عصارهها با دوز مشابه تقسیم شدند. شمارش E. coli محتویات ایلئو- سکوم در گروه مخلوط عصارهها بهطور معنیداری کمتر از گروه شاهد بود. به هر حال، اختلاف معنیداری در شمارشE. coli در مخلوط عصارهها و دیگر گروهها بجز گروه کنترل وجود نداشت. شمارش باکتریهای اسید لاکتیک در تیمار آویشن بهطور معنیداری از دیگر گروهها بجز سرخارگل بیشتر بود. وزن بورس فابریسیوس در تیمار سیر افزایش معنیداری را در مقایسه با سایر گروهها نشان داد، اما وزن طحال تحت تأثیر قرار نگرفت. پاسخ به افزایش حساسیت بازوفیلهای پوستی (تزریق فیتوهماگلوتنین) و همچنین عیار پادتن بر علیه گلبول قرمز گوسفند در دو دوره 27 و 42 روزگی در تیمار سرخارگل بهطور معنیداری بالاتر بود (05/0>p). عیار پادتن بر علیه ویروس واکسن نیوکاسل در هر دو دوره 36 و 42 روزگی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت، اما تیمار س