بهرام میرشکاری؛ فرهاد فرحوش
چکیده
برای دستیابی به مدیریت بهینه آبیاری و کوددهی نیتروژن در گیاه دارویی رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) در شرایط آب و هوایی نیمهخشک آزمایشی در تبریز روی رقم محلی اصفهان با سه فاکتور شامل زمان آبیاری (90، 120 و 150 میلیمتر تبخیر از تشتک) بهعنوان عامل اصلی و ترکیب کود نیتروژنه (100، 150 و 200 کیلوگرم اوره در هکتار) و تقسیط کود (100% در زمان کاشت؛ 50% در ...
بیشتر
برای دستیابی به مدیریت بهینه آبیاری و کوددهی نیتروژن در گیاه دارویی رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) در شرایط آب و هوایی نیمهخشک آزمایشی در تبریز روی رقم محلی اصفهان با سه فاکتور شامل زمان آبیاری (90، 120 و 150 میلیمتر تبخیر از تشتک) بهعنوان عامل اصلی و ترکیب کود نیتروژنه (100، 150 و 200 کیلوگرم اوره در هکتار) و تقسیط کود (100% در زمان کاشت؛ 50% در زمان کاشت و 50% در زمان ساقهروی؛ 25% در زمان کاشت، 50% در زمان ساقهروی و 25% در زمان گلدهی) بهعنوان عامل فرعی بهصورت اسپلیت فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سال 1387 اجرا شد. نتایج نشان داد که با تأخیر در زمان آبیاری از 90 به 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تعداد چتر در هر بوته رازیانه 5/22% اُفت پیدا کرد. بیشترین عملکرد دانه و درصد اسانس بهترتیب برابر880 کیلوگرم در هکتار و 66/3% به تیمار برخوردار از 150 کیلوگرم در هکتار کود اوره و آبیاری بعد از تبخیر 90 میلیمتر آب از تشتک تعلق داشت. کاربرد کود بهطور مساوی در مراحل کاشت و ساقهروی موجب افزایش 17 درصدی عملکرد دانه در مقایسه با دو سطح دیگر تقسیط کود شد. درصد اسانس از تقسیط کود اوره تأثیرپذیر نبود. وقتی رازیانه 150 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه دریافت کرد و بعد از تبخیر 120 میلیمتر آب از تشتک آبیاری شد، بیشترین عملکرد اسانس (32 لیتر در هکتار) را تولید کرد و میزان این افزایش نسبت به تیمار حائز کمترین عملکرد اسانس 43% بود. بنابراین در کشت رازیانه توصیه میشود که زمان آبیاری را به 120 میلیمتر تبخیر از تشتک افزایش داده و 150 کیلوگرم در هکتار کود اوره در نسبتهای مساوی در دو مرحله کاشت و ساقهروی مصرف گردد.
بهرام میرشکاری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر زمان آبیاری و مقادیر کود اوره بر دوره رشد و عملکرد کمی و کیفی بابونه (Matricaria chamomilla L.) رقم Bodegold، آزمایشی دوساله در شرایط نیمهخشک و سرد تبریز بهصورت اسپلیت فاکتوریل با زمان آبیاری (بعد از 60، 120 و 180 میلیمتر تبخیر از تشتک)، مقدار کود نیتروژندار (50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره بهترتیب معادل 23، 46 و 69 کیلوگرم ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر زمان آبیاری و مقادیر کود اوره بر دوره رشد و عملکرد کمی و کیفی بابونه (Matricaria chamomilla L.) رقم Bodegold، آزمایشی دوساله در شرایط نیمهخشک و سرد تبریز بهصورت اسپلیت فاکتوریل با زمان آبیاری (بعد از 60، 120 و 180 میلیمتر تبخیر از تشتک)، مقدار کود نیتروژندار (50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره بهترتیب معادل 23، 46 و 69 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و تقسیط کود (100% در زمان کاشت، بهطور مساوی در زمانهای کاشت و ساقهروی، 25%:50%:25% بهترتیب در زمانهای کاشت، ساقه روی و آستانه گلدهی) اجرا شد. برای تجزیه اسانس از دستگاه GC/MS استفاده شد. یافتهها حکایت از این دارد که ظهور جوانه گل در کرتهای برخوردار از آبیاری براساس 180 و 60 میلیمتر تبخیر از تشتک بهترتیب بعد از 70 و 78 روز تکمیل شد. افزایش کود مصرفی زمان پایان گلدهی را به تأخیر انداخت. تأخیر در آبیاری از 60 به 120 میلیمتر تبخیر از تشتک عملکرد گل خشک را 3/2% کاهش داد. کاربرد کود در دو مرحله کاشت و ساقهروی موجب افزایش عملکرد گل تا 351 کیلوگرم در هکتار گردید. وزن خشک اندامهای هوایی بابونه از 76 گرم در مترمربع در سطح سوم آبیاری به 126 گرم در مترمربع در میانگین سطوح اول و دوم آبیاری رسید. بیشترین عملکرد اسانس برابر 82/2 لیتر در هکتار موقعی حاصل شد که کود اوره بهطور مساوی در دو مرحله کاشت و ساقه روی بابونه بکار رود. مقدار کامازولن از حداقل 5/12% در سطح کودی 150 تا حداکثر 15% در سطح 100 کیلوگرم در هکتار تغییر کرد. تولید کامازولن در سطوح 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار اوره بهترتیب 31/0، 44/0 و 36/0 لیتر در هکتار محاسبه شد. توصیه میشود در کشت بابونه در منطقه و سایر مناطق مشابه، آبیاری این گیاه بعد از 120 میلیمتر تبخیر از تشتک انجام شده و 46 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به نسبت مساوی در دو مرحله کاشت و ساقهروی به خاک افزوده شود.
بهرام میرشکاری؛ هادی اسدی رحمانی؛ آرزو میرمظفری رودسری
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تلقیح بذر با باکتریهای آزوسپیریلوم و پوششدار کردن آن با عناصر ریزمغذی بر عملکرد دانه و اسانس زیره سبز، تحقیقی در دانشگاه آزاد اسلامی تبریز انجام شد. عاملهای مورد بررسی عبارت از سویههای باکتری آزوسپیریلوم در شش سطح شامل: شاهد، لیپوفروم، برازیلنس، ایراکنس، سویه آف و سویه 21 و تلقیح و عدم تلقیح بذر با عناصر ریزمغذی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تلقیح بذر با باکتریهای آزوسپیریلوم و پوششدار کردن آن با عناصر ریزمغذی بر عملکرد دانه و اسانس زیره سبز، تحقیقی در دانشگاه آزاد اسلامی تبریز انجام شد. عاملهای مورد بررسی عبارت از سویههای باکتری آزوسپیریلوم در شش سطح شامل: شاهد، لیپوفروم، برازیلنس، ایراکنس، سویه آف و سویه 21 و تلقیح و عدم تلقیح بذر با عناصر ریزمغذی بودند. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار تلقیح بذر با باکتری سویه 21 نسبت به شاهد 11 چتر بیشتر تولید کرد. کمترین وزن هزاردانه موقعی حاصل شد که بذر بدون تلقیح با باکتری و عناصر ریزمغذی کاشته شود. بیشترین عملکرد دانه (571 کیلوگرم در هکتار) به تیماری تعلق داشت که به صورت توأم با باکتری سویه 21 و عناصر ریزمغذی تلقیح شده باشد و این رقم بیش از دو برابر تیماری بود که در آن بذر فقط با باکتری سویه 21 تلقیح شد. در صورت پوششدار کردن بذر با عناصر ریزمغذی عملکرد دانه حدود 147 کیلوگرم در هکتار (در میانگین سویههای مختلف باکتری آزوسپیریلوم) در مقایسه با بذرهای بدون پوشش افزایش یافت. عملکرد اسانس زیره سبز از حداکثر 2/17 کیلوگرم در هکتار در تیمار پوشش بذر با عناصر ریزمغذی و تلقیح با باکتری سویه آف تا حداقل 56/2 کیلوگرم در هکتار در شاهد تغییر پیدا کرد. بهطور کلی بین عملکردهای دانه و اسانس زیره در دو تیمار بذرهای پوششدار شده با عناصر ریزمغذی و تلقیح شده با سویههای آف و 21 اختلاف معنیداری مشاهده نشد. بنابراین در کشت زیره سبز توصیه میشود بذرها علاوه بر پوششدار شدن با عناصر ریزمغذی، با باکتری آزوسپیریلوم سویههای آف یا 21 نیز تلقیح شوند.